ostrzeliwać się – ostrzelać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} strzelać wielokrotnie z broni palnej do siebie nawzajem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walczące oddziały ostrzeliwały się przez pół nocy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ostrzelać — dk I, ostrzelaćam, ostrzelaćasz, ostrzelaćają, ostrzelaćaj, ostrzelaćał, ostrzelaćany ostrzeliwać ndk VIIIb, ostrzelaćwuję, ostrzelaćwujesz, ostrzelaćwuj, ostrzelaćiwał, ostrzelaćiwany 1. «obrzucić pociskami z broni palnej, wielokrotnie strzelić… … Słownik języka polskiego
prać — ndk IX, piorę, pierzesz, pierz, prał, prany 1. «usuwać brud z tkanin (bielizny, odzieży itp.) za pomocą wody z dodatkiem środków rozpuszczających brud, np. mydła, proszków, płynów; usuwać zanieczyszczenia z tkanin za pomocą środków chemicznych,… … Słownik języka polskiego
ogień — 1. Coś piecze, pali kogoś jak ogień, żywym ogniem a) «coś jest przyczyną silnego, przejmującego, piekącego bólu»: Pod palcami czułem na policzku i uchu grubą pręgę, która straszliwie bolała i piekła jak ogień. J. Brzechwa, Owoc. b) «ktoś ma… … Słownik frazeologiczny
bombardować — ndk IV, bombardowaćduję, bombardowaćdujesz, bombardowaćduj, bombardowaćował, bombardowaćowany 1. «zrzucać bomby z samolotu w celu rażenia obiektów naziemnych i morskich; dawniej: silnie ostrzeliwać obiekty pociskami artyleryjskimi» Bombardować… … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
miasto — n III, Ms. mieście; lm D. miast 1. «duży obszar intensywnie i planowo zabudowany, podlegający odrębnej administracji, będący skupiskiem ludności wykonującej zawody nierolnicze» Miasto stołeczne, prowincjonalne. Miasto fabryczne, handlowe, portowe … Słownik języka polskiego
obstrzelać — dk I, obstrzelaćam, obstrzelaćasz, obstrzelaćają, obstrzelaćaj, obstrzelaćał, obstrzelaćany obstrzeliwać ndk VIIIa, obstrzelaćwuję, obstrzelaćwujesz, obstrzelaćwuj, obstrzelaćiwał, obstrzelaćiwany 1. → ostrzelać w zn. 1 2. górn. «spowodować… … Słownik języka polskiego
otwarty — otwartyrci imiesł. bierny czas. otworzyć (p.) otwarty w użyciu przym. 1. «rozległy, obszerny, niczym nie okolony» Otwarte pola, równiny, stepy. Otwarty widok. ∆ Otwarty samochód, powóz itp. «samochód, powóz itp. bez dachu, odkryty, lub z… … Słownik języka polskiego
prażyć — ndk VIb, prażyćżę, prażyćżysz, praż, prażyćżył, prażyćżony 1. «poddawać produkty żywnościowe działaniu wysokiej temperatury; przypiekać» Prażyć mąkę, kaszę, kukurydzę. Prażyć coś na patelni, w garnku. Prażone kartofle. 2. «oddziaływać na kogoś… … Słownik języka polskiego
